หนึ่งรอยยิ้มที่หายลับไป หัวใจของเธอจมดิ่ง
ดั่งมีฝนโปรยปรายหล่นริน จากตาที่เคยสดใส
ควานอ่อนล้าที่เธอเผชิญ บนโลกที่กว้างใหญ่
เป็นไปได้ไหมถ้าฉันจะขอ เยียวยาหัวใจ
เธอที่เป็นความงดงามบนโลกที่เต็ม ไปด้วยความเลวร้าย
จากชีวิตที่มันมืดมน คำทุกคำ ที่ฉันให้ไป โปรดจงเชื่อใจ
และฉันจะกอดเธอไว้ เมื่อเธอเหนื่อยล้า
ฉันแค่อยากจะเห็น เธอมีรอยยิ้มที่สดใส
ในวันที่โลกทั้งใบไม่เป็นดั่งฝัน
มองกลับมาข้างกายยังคงมีฉัน
สิ่งต่างๆ ที่ทำเธอเจ็บช้ำ
ส่งมันมาให้ฉันรับมันเอาไว้
อยากให้ลืมมันไป และกอดฉันไว้ตรงนี้
อาจเป็นเพียงปัญหาวกวน ข้างในจิตใจ
เป็นพายุที่โหมทำลาย ดวงตาที่อ่อนไหว
เศษน้ำตาที่โรยร่วงไป ล้วนมีความหมาย
เป็นไปได้ไหม ถ้าฉันจะขอเยียวยาหัวใจ
เธอที่เป็นความงดงามบนโลกที่เต็ม ไปด้วยความเลวร้าย
จากชีวิตที่มันมืดมน คำทุกคำ ที่ฉันให้ไป โปรดจงเชื่อใจ
และฉันจะกอดเธอไว้ เมื่อเธอเหนื่อยล้า
ฉันแค่อยากจะเห็น เธอมีรอยยิ้มที่สดใส
ในวันที่โลกทั้งใบไม่เป็นดั่งฝัน
มองกลับมาข้างกายยังคงมีฉัน
สิ่งต่างๆ ที่ทำเธอเจ็บช้ำ
ส่งมันมาให้ฉันรับมันเอาไว้
อยากให้ลืมมันไป และกอดฉันไว้ตรงนี้
ฉันแค่อยากจะเห็น เธอมีรอยยิ้มที่สดใส
ในวันที่โลกทั้งใบไม่เป็นดั่งฝัน
มองกลับมาข้างกายยังคงมีฉัน
สิ่งต่างๆ ที่ทำเธอเจ็บช้ำ
ส่งมันมาให้ฉันรับมันเอาไว้
อยากให้ลืมมันไป และกอดฉัน
สิ่งต่างๆ ที่ทำเธอเจ็บช้ำ
ส่งมันมาให้ฉันรับมันเอาไว้
อยากให้ลืมมันไป และกอดฉันไว้ตรงนี้